دستگاه کمک تنفسی
↓

ﺗﻬﻮﯾﻪ مکانیکی Mechanical Ventilation:

ﺗﻬﻮﯾﻪ یا Vent ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ورود و ﺧﺮوج آزادانه ﮔﺎز (ﻫوا) ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، در واقع ورود و خروج هوا به داخل ریه ها تهویه نامیده می شود.
ونتیلاتور Ventilator به دستگاهی اطلاق می گردد که موجب ورود هوا به داخل ریه ها شده و امکان خارج کردن آن را از ریه ها فراهم می سازد. ونتیلاتور کار تنفس را برای بیمارانی که به طور موقت یا دائم دچار مشکلات تنفسی هستند را انجام می دهد.
ﺑﻪ ﻫـﺮ روﺷـﯽ ﮐـﻪ اﻧﺠـﺎم ﺗﻬﻮﯾـﻪ ﺗﻮﺳـﻂ ﺗﺠﻬﯿـﺰات ﻣﮑـﺎﻧﯿﮑﯽ ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ یا تهویه مصنوعی اﻃﻼق ﻣﯽ ﮔﺮدد.
دستگاه تهویه مکانیکی، برای بیمارانی که قادر به برقراری تهویه کافی ریه ها و تبادلات گازی نمی باشند و یا نارسایی تنفس و یا بیماران تحت عمل جراحی(بیهوشی) می باشند، استفاده می شود.

هدف استفاده از دستگاه کمک تنفسی ونتیلاتور Ventilator(ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ) چیست؟

ﻫﺪف اصلی استفاده از دستگاه کمک تنفسی ونتیلاتور ventilator (برقراری تهویه مصنوعی) درﻣﺎن ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی رﯾﻮی ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﻗﺮاری ﺗﻬﻮﯾﻪ مکانیکی و ﺣﻤﺎﯾﺖ از رﯾﻪ ﻫـﺎ ﺗـﺎ زﻣـﺎن رﻓـﻊ علت زمینه ساز، ﻧﯿﺎز ﻫﺎی ﺗﻬﻮﯾﻪ ای و اﮐﺴﯿﮋﻧﺎﺳﯿﻮن ﺑﯿﻤﺎر ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﺮدد. در واقع وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر ﺑﺎﻋـﺚ درﻣـﺎن ﺑﯿﻤـﺎری ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﯿﻤﺎر را زﻧـﺪه ﻧﮕـﻪ دارد ﺗـﺎ ﺑﯿﻤﺎری زﻣﯿﻨﻪ ای درﻣﺎن ﺷﻮد. گروه پزشکی و کادر درمان همواره در تلاشند که اگر شرایط بیمار اجازه دهد هر چه زودتر بیمار را از دستگاه ونتیلاتور جدا کنند. ﺑﻌﻀﯽ از ﺑﯿﻤﺎران ﭼﻨـﺪ ﺳـﺎﻋﺖ ﺑﻌﻀـﯽ ﭼﻨـﺪ روز و ﮔﺮوﻫﯽ ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺮ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ دﺳﺘﮕﺎه دارﻧﺪ و ﮔﺎﻫﯽ ﺑﯿﻤﺎران ﺑﺮای ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ ﻧﯿـﺎز ﺑـﻪ دﺳـﺘﮕﺎه وﻧﺘﯿﻼﺗـﻮر دارﻧﺪ.